7. Aspektowy galimatias – o jaźni, świadomości i przebudzeniu
P: A co jeżeli, śniło mi się, że spotkałem się z moim przyjacielem, a tej samej nocy on był w podróżach sennych gdzieś indziej i robił coś innego?
6. Poszukiwanie ulgi w nieistnieniu i pustce – ból istnienia
P: Nie można umówić się z bogiem na „nieistnienie”? Nie niebo, nie piekło, nie czyściec, nie ziemia, tylko pustka. Nie potrzebna mi ulga, nowy lepszy świat – brak tego wszystkiego łącznie ze mną jest dla mnie odpowiedzią.
5. Czy samobójstwo to grzech? Czy mogę z czystym sumieniem odebrać sobie życie?
P: Czy samobójstwo to grzech? Czy mogę z czystym sumieniem odebrać sobie życie? Czy Ojciec mnie za to nie ukarze, zsyłając w jakieś gorsze miejsce? Czy to już moja sprawa gdzie chcę być? Waham się tylko w bojaźni przed Nim, ale jak nie ma przeciwwskazań, to nie czekam minuty dłużej. Proszę o odpowiedź.
4. Szwankująca pamięć z „Prześwietlenia” oraz o zdradzie i wypieraniu się
P: Bardzo dobrze pamiętam „Prześwietlenie”, zrobiło na mnie wtedy niesamowite wrażenie, czytałem je wiele razy, wyobrażałem sobie jak w kuchni opowiadałeś swojej córce i żonie o tym doświadczeniu mocno podekscytowany, pamiętam go trochę jednak inaczej niż opisałeś go tutaj, widocznie wtedy nie dopisałeś wszystkiego i teraz masz za to żal tylko chyba bardziej do innych niż do siebie, czy kur wtedy pierwszy raz zapiał czy pamięć mnie myli, to dziś nie ważne. (…)
Lekceważenie albo sennik – dzisiejsze podejście ludzkości do snów (artykuł)
W naszej kulturze wciąż pokutuje błędne podejście do snów. Albo je lekceważymy, uważając za senne iluzje, wytwory śpiącego umysłu i w ogóle nie przywiązujemy do nich uwagi, od razu wyrzucając na śmietnik zapomnienia. Albo czytamy senniki i maltretujemy nasz analityczny umysł wkręcając sobie, że właśnie oto zgłębiamy naszą podświadomość, bo przyśnił nam się koń. Oba podejścia są nie właściwe, przestarzałe i infantylne. A to wszystko się bierze z niewiedzy, czyli braku doświadczeń.
